FİDECİLER HALİNDEN MEMNUN DEĞİL

Yağmurdu, soğuktu, erkendi, geçti derken havaların ısınmasıyla birlikte Erzincan adeta fideci pazarı haline geldi. Gittiğimiz her yerde fide satan bir esnaf bulabiliriz. Ancak bu yıl daha dallarında yeşil yeşil ekilmeyi bekleyen fidelere rağbet yok. Fideci esnafı sebze fidelerinin Erzincan’ı güzelleştirmiş lakin ürünlerin pahalı olması nedeniyle ürünlerini satamamalarından şikayetçi.

Yağmurdu, soğuktu, erkendi, geçti derken havaların ısınmasıyla birlikte Erzincan adeta fideci pazarı haline geldi. Gittiğimiz her yerde fide satan bir esnaf bulabiliriz. Ancak bu yıl daha dallarında yeşil yeşil ekilmeyi bekleyen fidelere rağbet yok. Fideci esnafı sebze fidelerinin Erzincan’ı güzelleştirmiş lakin ürünlerin pahalı olması nedeniyle ürünlerini satamamalarından şikayetçi. Erzincan’ın tarihi Buğday Meydanında da fideciler adeta yeşil bir halı serilmiş gibi meydanı fidelerle donattı. Domatesinden maydanozuna, biberinden maruluna her çeşit fide asfaltın üzerine serilerek göz kamaştırdı. Ancak Buğday Meydanının ismi gibi hani eskiden vatandaşlar ekip biçtikleri buğdaylarını, arpa, fasulye, patates ve soğanlarını getirip meydana yığar sonrada bereket yağar gibi satıcılar alacağını alır ve sonra da meydan boş kalırdı ya. İşte o hatıralar adeta mazide kaldı. Çünkü artık meydanlara çiftçinin kendi el emeği, alın teriyle ürettiği ürünler değil de ithal ürünler revaçta. Esnaflar ithal ürünlerin tezgahları adeta işgal ettiğini hatta üreticilerin perişan olduğunu söylüyor. Neden mi? Çünkü alınan ithal ürün pahalı. Hem almaya güç yetmiyor hem de satmaya müşteri gelmiyor.

Buğday Meydanı esnafı halinden memnun değil. Bereket gibi yağıyor her şey ama ne alan var ne de satan. Bir de Erzincan’a özgü ürünler diyorduk ya eskiden. Şimdi o da yok. Yerli, vatandaşın cüzdanını yakmayan, taze ve çeşit ürünler esnafların ve vatandaşların adeta hasretle beklediği bir zaman olmuş.

Peki, bu için bir takip sistemi, bir izleme yöntemi veya bir tarım takip merkezi yok mu? Hani yaşlı yaşlı amcalar, teyzeler bağlarından bahçelerinden topladıklarını getirip üç-beş liraya satmaya çalışıyorlar ya. E hadi onlarında yüzü gülsün. Artık bu e-tarım esprisiyle mi olur ya da yine dört bir yandan bağırıp “Gel vatandaş, gel Erzincan’ın incileri bunlar” deyip müşteri beklemekle mi olur. Hangi yol, yöntem doğruysa o olsun demeyelim mi artık. Dört bir yanı dağlık ortası bağlık her çeşit sebze ve meyvenin yetiştiği cennet Erzincan’da sebze pazarları neden Erzincanlı değil.

Sonuç olarak yetkililerden bu konuya etraflıca bir düşünmelerini ve ortak bir girişimde bulunmalarını hem esnaf hem de vatandaş bekliyor. Toprak var, tarla var, arazi var, çiftçi var. O zaman verin çiftçiye bu fideleri eksin, biçsin, satsın. Hem fideci, hem vatandaş, hem de Erzincan kazansın. Malum Erzincanlı olmak bir ayrıcalıktır. Erzincan’da olmak ise bir başkadır.